ความรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างค้างคาอยู่ในใจ เหมือนมีเส้นใยบางๆ มาปิดกั้นความรู้สึก ความคิดสร้างสรรค์ หรือแม้กระทั่งจินตนาการเอาไว้ ถ้าก้าวผ่านหรือทะลุตรงนี้ไปได้ อะไรๆ ก็คงจะดีขึ้น ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อไร
ตอนนี้มันไม่สนุกเลย มันไม่มีพลัง ไม่อยากที่จะทำอะไรเลย เหมือนหายใจทิ้งไปวันๆ อยู่ไปวันๆ ไร้สาระไปวันๆ
ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกัน แต่ที่รู้คือเป็นแบบนี้มานานมาก ปีกว่าๆ ได้ รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง เหมือนไม่ใช่คนเดิม
พยายามที่จะค้นหาว่ามันเกิดอะไรขึ้นในจิตใจ แต่ก็ยังหาไม่เจอ แก้ไม่ได้
หวังว่า การกลับบ้านครั้งนี้จะช่วย "เยียวยาจิตวิญญาณที่บาดเจ็บ" ให้กลับมามีพลังอีกครั้ง เพื่อที่จะทำหน้าที่ให้สำเร็จโดยเร็ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น