บททดสอบ

ณ ตอนนี้...ก็ไม่ได้มีอารมณ์ หรือความรู้สึกที่อยากจะทำงานเลย

พูดตรงๆว่า ไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกัน มันเบื่อไปหมด มันเหนื่อย มันท้อ

ไม่รู้ว่าจะต้องทนอีกนานเท่าไร ไม่รู้ว่าจะผ่านมันไปได้หรือไม่ จะผ่านมันไปได้อย่างไร

แต่ก็รู้ว่า ยังไงก็ต้องทำ ต้องสู้ต่อ ต้องพยายามเอาชนะใจตัวเอง เอาชนะความเกียจคร้านไปให้ได้

ก็คงจะอาศัยพื้นที่ตรงนี้ ในการบ่น ระบายความรู้สึกของตัวเองเท่านั้น เพราะก็ไม่รู้ว่าจะพูดหรือเล่าอะไรให้ใครฟัง กลัวคนอื่นเค้าจะลำบาก เค้าจะเครียดไปกับเราด้วย
้
รู้สึกว่า ไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ไม่สนุกกับสิ่งที่ทำ ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน และไม่เคยคิดว่าตัวเองจะโง่หรือไร้ความสามารถขนาดนี้ มองด้านบวกแทบไม่เจอ หันไปแต่ทางไหนก็มีแต่ด้านลบ ในแง่ร้ายไปหมด พูดง่ายๆ ว่า ขาดพลังในตัวเอง หรือสูญเสียความศรัทธาในตัวเองไปหมดเลย ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันหายไปตอนไหน หายไปได้อย่างไร

ทั้งๆที่ก็รู้ว่า ไม่มีใครช่วยเราได้ นอกจากตัวเอง แต่มันก็ยังไม่ก้าวผ่านตัวตนหรือความคิดแบบนั้นไปได้สักที มันเหนื่อยหัวใจ มันเหนื่อยจิต มันเหนื่อยสมอง มันเหนื่อยร่างกาย แทบจะทนทานไม่ไหว

ก็ได้แต่หวังและพยายามเรียก คนเดิม จิตวิญญาณที่หายไป กลับมาให้เร็วที่สุด

เพื่อความหวังหนึ่งเดียวตอนนี้ คือ ได้กลับบ้าน และเดินบนเส้นทางที่ได้เลือกนี้ต่อไป

มันไม่เพียงเป็นด่านทดสอบการเรียนที่หนักหน่วง แต่มันยังพิสูจน์จิตใจดวงนี้ด้วย เป็นบททดสอบในทางธรรม ที่จะต้องก้าวผ่านไปให้ได้ เพื่อสลายตัวตนเก่าๆ และไปสู่สภาวะจิตที่สูงขึ้น

ขออาราธนาอำนาจแห่งคุณพระศรีรัตนตรัยอันประกอบไปด้วยพระพุทธเจ้า พระธรรมคำสั่งสอน พระสงฆ์ รวมไปถึงพ่อแม่ครูอาจารย์พระอริยเจ้าที่เคารพเทิดทูนทั้งหลาย จงดลบันดาลให้ลูกมีพลังจิตใจที่เข้มแข็ง มีสติและปัญญาที่เฉียบแหลม ขจัดอุปสรรคและภยันตรายต่างๆ และขอให้ลูกประสบความสำเร็จในสิ่งที่มุ่งมาดปรารถนา สามารถผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปให้ได้ด้วยเถิด