ขอแวะมาบ่นสักเล็กน้อย...ขณะนี้ ผมก็ได้ทำการ Enrolment เป็นนักเรียนอีกครั้งอย่างเป็นทางการ
นี่ขนาดนั้นยังไม่ได้ทำอะไร ก็รู้สึกได้ถึงความหนักหน่วง ความเครียดของการเรียนแล้ว
ยิ่งเป็นการเรียนสิ่งที่ไม่คุ้นเคย และไม่ได้ตั้งตัวเตรียมใจมาก่อนด้วยแล้ว ยิ่งหนักเป็นทวีคูณ
ตอนนี้ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเริ่มต้นได้ยังไง จับต้นชนปลายอะไรไม่ถูกเลย
รู้แค่ว่า "มันต้องเริ่มได้แล้ว มันต้องเริ่มตั้งแต่วันนี้" อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไป => Don't Waste the time !!!
แต่ชีวิตมันก็มาถึงขนาดนี้แล้ว จะยังไงก็ต้องต่อสู้ฟันฝ่ากันไป ตัดสินใจมาแล้ว...มันต้องสำเร็จ !!!
พยายามบอกตัวเองว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหน...ความสำเร็จอยู่ที่นั่น"
มันมาไกลเกินกว่าจะถอยหลังกลับแล้ว
อาจจะเหนื่อยบ้างครั้ง อาจจะเจ็บบางที...แต่ก็หวังว่าจะยิ้มได้บ้าง และมีกำลังใจที่จะสู้ต่อ :))
เมื่อเลือกที่จะเดิน...ตัดสินใจมาแล้ว...มันต้องสำเร็จ !!!...
ตอบลบก็ต้องกล้าเผชิญกับความเหนื่อยล้า เหงื่อไหล ปาดขาหรือหยาดน้ำตา ความเหว้หว้าเดียวดาย ย่างกลายเข้าปะปน อ่อนแอไปก็ไม่ถึงจุดหมาย เอาความท้อปรับกลายเป็นหยาดเม็ดฝน ตกบนพื้น ชุ่มหญ้าเปียกปอนผู้คน ให้อดทนเพื่อผ่านพ้น ปักธงชนเส้นชัย
\"\(^___^)/"/